(τι θυμῷ

τὸν λίπε θ. Hom. — его оставила жизнь;

θ. ἐστί или γίγνεταί μοι Her. — мне хочется, мне нравится;

πλησάμενος θυμὸν ἐδητύος καὴ ποτῆτος Hom. — утолив голод и жажду пищей и питьем

ᾔδεε κατὰ θυμὸν ἀδελφεὸν ὡς ἐπονεῖτο Hom. — (Менелай) знал в душе (ясно сознавал), как взволнован брат;

θ. πρόφρων Hom. — открытая душа, откровенность;

(μένος καὴ θ. Hom.)

(μέγας Hom., NT.; ὀξύς Soph.; τῶν πρεσβυτέρων οἱ θυμοὴ ὀξεῖς μέν, ἀσθενεῖς δέ Arst.)

(τι εἰς ἅλα, ἐν πυρί, ποτὴ πέτρας, προτὴ γαίῃ Hom.; σπόρον ἐν νειοῖσιν Theocr.)

(ἐκ χειρός Xen.; β. καὴ τοξεύειν Dem.)

β. δάκρυ Hom. — проливать слезы;

(κύκλα ἀμφὴ ὀχέεσσι Hom.)

(αἰγίδα ἀμφ΄ ὤμοις, ῥάκος ἀμφί τινι, med. ἀμφὴ ὤμοισιν ξίφος Hom.; κρήδεμνον πλοκάμοις Anth.)

(τὸ δίκτυον εἰς τέν θάλασσαν NT.; ἀμφί τινι χεῖρας и πήχεε Hom.)

(τινὰ ἐν δαπέδῳ и ἐν κονίῃσι Hom.)

(οἶκον Aesch.)

(τινὰ γῆς ἔξω Soph.)

(τινὰ ἐς κακόν Hom.; τινὰ εἰς δεῖμα Her. и εἰς φόβον Eur.)

(νῆας ἐς πόντον Hom.; ὄμματα ἑτέρωσε Hom. и πρὸς γῆν Eur.; πρὸσωπον εἰς γῆν Eur.)

(ἑτέρωσε κάρη Hom.)

(ἵππους πρόσθε Hom.; κάτωθε τὰ μοσχία Theocr.)

(τινὰ δουρί Hom.; τινὰ κακοῖς Eur.)

(τινά Pind.)

(ἰὸν ἐνὴ στήθεσσί τινι Hom.)

(ὕπνον ἐπὴ βλεφάροις Hom.)

(τί τινι ἐν θυμῷ Hom., θυμῷ Aesch. и εἰς θυμόν Soph., Plut., ἐν στήθεσσι Hom. и ἐν καρδίᾳ Pind.; λύπην τινί Soph.)

(μῆλα ἐν νηΐ Hom.)

(χρόα βάλλεσθαι λουτροῖς HH.)

(ἐν πέδῳ Aesch.): ( о реке) изливаться, впадать (ποταμὸς εἰς ἅλα βάλλων Hom.)

(τινά Hom., Eur.)

(ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες ἔβαλλον Hom.)

(οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς NT.)

(ἀκτῖσιν Hom.; γαῖαν Eur.; σελήνη βαλλομένη διὰ θυρίδων Anth.)

(χαράκωμα πρὸς τῇ πόλει Dem.; χάρακα Polyb., Plut.)

(τι ἐπὴ θυμῷ и μετὰ φρεσί Hom.; ἐνὴ φρεσί Hom., Hes. или ἐπ΄ ἑωυτοῦ Her.)

βαλεσθαι ἐς γαστέρα γόνον Her. — забеременеть

Καλλίᾳ χαριζόμενος παρέμεινα Plat. — я задержался здесь из любезности к Каллию;

(πάντεσσι Hom.)

(ἐρασταῖς Plat.)

χ. τῷ ἵππῳ Xen. — давать повод коню;

(τί τινι Hom., Her., Arph., Xen., Luc.)

(ἀδικίαν τινί NT.)

(χλαίνας Hom.)

(ὀξύην χειρί, sc. τινος Eur.)

(αὐχένα ζυγῷ Eur.; τράχηλον εἰς βρόχον Diod.)

(κόσμον τινὴ τάφῳ Eur.)

(τὸ δέλτα ἀντὴ τοῦ νῦ Plat.; τὰ ὀνόματα εἰς τὸν μέτρον Arst.; ἐντιθεμένου τοῦ κάππα Plut.)

(λογισμὸν καί σκέψιν τῇ τέχνῃ Arph.; τόλμαν εἰς τέν μουσικήν Plat.)

(φόβον τινί Xen.; ἀθυμίαν τινί Plat.; βελτίω τινὰ νοῦν καὴ φρένας Dem.)

(ὀλίγον τινί Arph.; ψωμίσματα τοῖς βρέφεσιν Plut.)

(σῖτον καὴ ὕδωρ καὴ οἶνον Hom.; ὄμμα λαμπρὸν κόραις Eur.; ἥλιος ἐντίθησι τῇ σελήνῃ τὸ λαμπρόν Plut.)

(ἱστία νηΐ Hom.)

ἐ. τινά τινι τιμῇ Hom. — уравнивать кого-л. с кем-л. в славе

(κτήματα Hom.; εἰς πλοῖόν τι Xen.; φορτία εἰς ναῦν Dem.; χρήματα καὴ θεράποντας εἰς τὰς ναῦς Plut.)

(τινὰ λεχέεσσι Hom.)

χόλον ἐ. θυμῷ Hom. — затаить злобу;

ὥς κέν τις φαίη Hom. — так что можно было бы подумать;

(τι καί τι ὁμοῦ Her.; ὅπλα ἐν τῷ ναῷ Xen.; σῖτον ἐν ἅλῳ Plut.)

(λίθους Thuc.; συλλαβάς Plat.)

(τι ἀπό τινος Her. и ἔκ τινος Plat.)

(μύθους Plat.; τὰ Ἑλληνικά Thuc.)

(ψευδεῖς αἰτίας Dem.)

(ἀπάτην Plut.)

(τινί τι Polyb.)

(συμμάχους τινί Diod.)

(συνέθεσαν ἐν κακοῖς μεγάλοις εἶναι τοὺς Ῥωμαίους Polyb.)

(ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο Hom.)

(τὰ τῆς πόλεως Xen.)

(ὅ συντεθεὴς χρόνος Plat.)

(πρός τινα Plut.)

(ποιεῖν τι Pind., Xen., Plut.)

(τι καί τι ὁμοῦ Her.; ὅπλα ἐν τῷ ναῷ Xen.; σῖτον ἐν ἅλῳ Plut.)

(λίθους Thuc.; συλλαβάς Plat.)

(τι ἀπό τινος Her. и ἔκ τινος Plat.)

(μύθους Plat.; τὰ Ἑλληνικά Thuc.)

(ψευδεῖς αἰτίας Dem.)

(ἀπάτην Plut.)

(τινί τι Polyb.)

(συμμάχους τινί Diod.)

(συνέθεσαν ἐν κακοῖς μεγάλοις εἶναι τοὺς Ῥωμαίους Polyb.)

(ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο Hom.)

(τὰ τῆς πόλεως Xen.)

(ὅ συντεθεὴς χρόνος Plat.)

(πρός τινα Plut.)

(ποιεῖν τι Pind., Xen., Plut.)

(χ. θυμῷ или ἐν θυμῷ, тж. φρένα, φρεσίν или νόῳ Hom.)

χ. ἄγρῃ Hom. — развлекаться охотой;

οὐδέ τί φημι πᾶσιν ὁμῶς θυμὸν κεχαρησέμεν Hom. — и никому решительно, полагаю, не сдобровать;

χαῖρε Hom., Trag., Xen. — здравствуй или прощай;

(τινα, φρένας οἴνῳ Hom.)

ἀάσατο δὲ μέγα θυμῷ Hom. — ум его помутился

(τινος Pind., Plat.)

(αἰ. καὴ δίκη Plat.)

αἰ., ὦ Λύκιοι, πόσε φεύγετε ; Hom. — какой позор, ликийцы! Куда вы бежите?

(αἰ. καὴ χάρις HH.)

ἔστι Ζηνὴ σύνθακος θρόνων αἰ. ἐπ΄ ἔργοις πᾶσι Soph. — вместе с Зевсом восседает на престоле милосердие ко всем деяниям

(ἀοιδοῦ Hom.)

ἄκοντός (ἀέκοντός) τινος Hom., Aesch., Plut. — против чьей-л. воли, вопреки кому-л.;

(ἔργον, πρᾶγμα Soph.)

(τι ἔκ τινος Hom.; τι πρός τι Eur.; τι εἴς τι Arst.)

(ἀγάλματα ὑφάσματά τε Hom.; τῇ Ἥρᾳ ἀνάθημα Arst.)

(τι εἴς τι и εἴς τινα Arst., Plut. и τινί Plut.)

(περιβόλαια Eur.; νεβρίδα στέρνοις Anth.)

(λύχνα Her.; πῦρ Eur., Plut.; φῶς Plat., Arst.)

(δόμους πυρί Eur.)

(μείζονι θυμῷ Eur.)

(τινί и τινὴ θυμῷ Hom., Pind., Her.)

ἐπεί νύ τοι εὔαδεν οὕτως Hom. — если уж так тебе угодно;

(θυμῷ, κατὰ θυμόν и φρένα Hom.: τι Hom., ἔν τινι Pind., τινι Hes., Arst. и ἐπί τινι Soph., Dem.)

(Τροίαν Eur.)

(τῷ θυμῷ Plut.)

(τέρματα ἐν πτολιέθρῳ Plut.)

(τὸν ἱμάντα κόλπῳ Hom.)

(ὅπλα οἴκῳ Hes.)

(τι θυμῷ Hom., Hes. и τι φρεσίν Theocr.)

(τινί Hom., Arph., Plat., Arst.)

δίφρου ἐπιβησομένοισιν ἐΐκτην Hom. — казалось, что (оба коня) хотят вспрыгнуть на колесницу;

οὔ σε ἔοικε δειδίσσεσθαι Hom. — не пристало тебе робеть;

(ὀπίσσω Hom.)

(τινὴ τῆς ὁδοῦ Hom.)

(θυμῷ Hom.; πολεμίοις Xen.)

εἴ. τινὴ πόδεσσιν Hom. — уступать кому-л. в быстроте ног;

εἶξαι ἡνία ἵππῳ Hom. — отпустить вожжи, дать повод коню

(πλοῦν τινι Soph.)

ἑ. ἀέκοντί γε θυμῷ Hom. — (я делаю это) по собственной воле, хотя в душе я против;

ἑ. ἡμάρτανε φωτός Hom. — (Диомед) умышленно не попал в него (копьем);